آیا بحران جهانی روغن خوراکی به ایران می‌رسد؟
مسئله کمبود روغن خوراکی در دنیا ابتدا یک گلوله برفی نرم و کوچک بود اما هرچه جلو می‌رویم بر اثر قل خوردن، بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. با حمله روسیه به اوکراین و ممنوعیت صادرات روغن پالم اندونزی، گلوله برفی در حال تبدیل شدن به یک بهمن سخت و مهیب است. آیا خطری بازار روغن خوراکی ایران را تهدید می‌کند؟
به گزارش جهان سرمایه گذاری از نقل فرارو سفیر اوکراین در تهران اواخر فروردین امسال گفتگویی پرحاشیه انجام داد که اگرچه سوژه‌اش حمله نظامی روسیه بود، اما سرگئی بوردیلیاک، در طول آن تلاش کرد زیرکانه اشاراتی به تاثیر جنگ اوکراین بر زندگی مردم ایران داشته باشد. آقای سفیر در بخشی از مصاحبه گفته: «نصف روغن مصرفی مردم ایران از اوکراین تامین می‌شود. از هر دو لیتر روغنی که می‌خرید یک لیتر آن را اوکراین تامین می‌کند. ممکن است با ادامه این شرایط [جنگ]، ایران هم با کمبود موادغذایی مواجه شود و در این صورت افزایش قیمت مواد خوراکی در منطقه و در ایران قابل پیش‌بینی است». از زمان انجام گفتگو حدود یک هفته می‌گذرد و با سقوط ماریوپول به‌نظر می‌رسد آتش جنگ اوکراین شدت پیدا کرده است. همزمان با این اتفاقات، اندونزی به‌شکل ناگهانی تصمیم گرفت صادرات پالم که مهمترین ماده اولیه روغن‌های خوراکی به‌حساب می‌آید را متوقف کند. این کشور بزرگترین تولیدکننده، صادرکننده و مصرف‌کننده روغن پالم است که حدود ۶۰ درصد از کل عرضه را به خود اختصاص می‌دهد. مقامات اندونزی چند ماه قبل تلاش کردند با محدود کردن صادرات روغن پالم، قیمت روغن پختوپز را در کشورشان کنترل کنند، اما ظاهرا تلاش‌هایشان شکست خورده و حالا علاوه بر خودشان، بقیه تولیدکنندگان روغن‌های مخصوص پختوپز دنیا هم با یک بحران قریب‌الوقوع روبرو باشند.
کمبود روغن خوراکی در سال‌های اخیر
به گزارش فرارو، تولید روغن نباتی در سال ۱۴۰۰ با ۱۰ درصد رشد در مقایسه با سال گذشته به ۲.۲ میلیون تن رسید. اعداد و ارقام جمله بالا را از لابلای گفتگوی رییس هیات مدیره انجمن صنفی روغن‌نباتی در نیمه اول فروردین امسال بیرون کشیده‌ایم. جایی که ابوالحسن خلیلی، ادعا کرده رکورد تولید روغن نباتی کشور شکسته شده، اما اگر به اخبار رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها در آن زمان مراجعه کنیم حتما نام روغن را کنار سایر خوراکی‌های دردسرساز مشاهده می‌کنیم. به‌عنوان مثال فروردین سال ۱۴۰۰، تیتر‌هایی انتقادی درباره کمبود روغن و گلایه از صف بستن مردم در فروشگاه‌های زنجیره‌ای کار شده.
وزیر وقت صنعت در واکنش به اخبار کمبود روغن گفته بود توزیع ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده است. مابین خبرها یکی به‌شوخی نوشته: کار به سلطان روغن می‌رسد؟ شاید باور نکنید، اما همین در آبان ۱۴۰۰، معاون سابق وزارت صمت به اتهام کمبود روغن در سال ۹۹ بازداشت شد! جزییات خبر نشان می‌دهد او متهم شده در زمان مسئولیت خود با دریافت رشوه، ارز ۴۲۰۰ تومانی مربوط به واردات روغن را به شرکتی خصوصی تخصیص داده، اما هرگز از آن پول برای واردات روغن استفاده نشد. متهمان همچنین بخشی از ذخایر راهبردی روغن کشور را به‌صورت غیرقانونی فروخته بودند. دبیر انجمن صنایع روغن نباتی، دی ماه پارسال در نامه‌ای به معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد به مسئله بزرگ و مهم تولید روغن اشاره کرده و نوشته صنعت روغن با کمبود روغن خام مواجه است. امیرهوشنگ بیرشک، وضعیت بازار روغن در آن زمان را «بحران جدی» خوانده بود. ردپای موضوع کمبود روغن در خبرها را می‌توان تا همین اسفند ۱۴۰۰ دنبال کرد، این‌بار علاوه بر مظنونان همیشگی، یک نام جدید هم در فهرست مقصران احتمالی دیده می‌شود: جنگ روسیه و اوکراین!
قیمت روغن مایع در بطری ۹۰۰ میلی‌لیتری بین ۱۴ تا ۱۵ هزار تومان است
بازار روغن خوراکی به روایت اعداد و آمار
کمبود روغن در کنار اعداد وآمار مربوط به سرانه مصرف روغن معنا و مفهوم پیدا می‌کند. مصرف روغن‌نباتی تا سال ۱۳۲۰ در ایران رایج نبود و بیشتر از روغن حیوانی استفاده می‌شد. روغن‌نباتی از اواسط دهه ۳۰ به ایران آمد و به‌واسطه قیمت ارزان‌تر و بسته‌بندی بهتر و بهداشتی‌تر جای خود را پیدا کرد. در سال ۱۳۸۷ سهم تولید روغن مایع از کل روغن تولیدی کشور ۳۵ درصد بود، اما در سال ۱۳۹۷ سهم روغن مایع رشد کرد و به ۶۲ درصد رسید. از سال ۱۳۹۴ به این طرف تولید روغن در کشور یک سیر ثابت را پشت سر گذاشته است. میزان روغن خوراکی تولید شده کشور در سال ۱۳۹۴، معادل ۱.۵ میلیون تن، در سال ۹۵، ۱.۳۶ میلیون تن و در سال‌های بعد به ترتیب ۱.۵۴ میلیون تن، ۱.۴۶ میلیون تن، ۱.۸ میلیون تن و بالاخره در سال ۱۳۹۹، معادل ۱.۵۷ میلیون تن ذکر شده است. به این ترتیب ادعای ابوالحسن خلیلی، رییس هیات مدیره انجمن صنفی روغن‌نباتی درباره شکسته شدن رکورد تولید روغن با آمار ۲.۲ میلیون تن می‌تواند صحیح باشد.
اندونزی، مالزی و هند بزرگترین تولیدکنندگان روغن خوراکی دنیا هستند که تقریبا ۸۰ درصد میزان تولید خود را صادر می‌کنند. از این طرف چین، آمریکا و هند را بزرگترین واردکنندگان روغن‌نباتی جهان می‌دانند. ایران رتبه ۳۲ واردات و رتبه ۸۷ صادرات روغن در جهان را دارد، ولی سرانه مصرف روغن خوراکی در ایران ۲۱ کیلوگرم است؛ ۹ کیلو بیشتر از سرانه جهانی مصرف فعلی دنیا. اهمیت این عدد وقتی می‌شود که بدانیم پیش‌بینی شده سرانه مصرف روغن هند به‌عنوان دومین مصرف‌کننده بزرگ و واردکننده شماره یک جهان، شش سال دیگر به ۱۵ کیلوگرم خواهد رسید. سرانه مصرف روغن خوراکی چین و برزیل نیز طبق پیش‌بینی‌ها قرار است در سال ۲۰۲۸ میلادی به ۳۰ و ۲۴ کیلوگرم برسد.
اگر میزان مصرف روغن کشور را همان سالی ۲۱ کیلوگرم و جمعیت ایران را ۸۰ میلیون نفر فرض کنیم، روغن نباتی مورد نیاز در سال به حدود ۱.۷ میلیون تن می‌رسد که باید از ۲.۲ میلیون تن تولید کسر شود. باقیمانده این مقدار عدد زیادی نیست و باعث می‌شود رویای صادرات روغن خوراکی هم برای ایران نقش برآب شود. درست مثل بنزین که تولید و مصرف‌مان سر به‌سر است یا برق و بقیه چیزها!
خدا رحم کنه